Ν. Σοφιανός: "Κόντρα στην αντιπαράθεση του «υπονόμου» ανάμεσα στα κόμματα του συστήματος, ο λαός οργανώνει τον αγώνα γιατί δεν πάει άλλο"
Κάνοντας αναφορά στις βολικές συγκρίσεις που κάνουν στελέχη της αδίστακτης κυβέρνησης με τα κυβερνητικά πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ γιατί ουσιαστικά συγκρίνουν πάνω στο έδαφος της ίδιας πολιτικής, ξεκίνησε την παρέμβαση του ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ & δημοτικός σύμβουλος Αθήνας, το πρωί της Παρασκευής 23 Αυγούστου στον ρ/φ σταθμό «Παραπολιτικά».
Σημείωσε πως αυτή η κοινή πολιτική αφορά την εγκατάλειψη της πρόληψης και την υποστελέχωση της πυροσβεστικής -δουλεύουμε ακόμα με εποχικούς πυροσβέστες και δεν ακούγεται τίποτα για την μονιμοποίηση τους- η κοινή πολιτική που τα τελευταία 10 χρόνια έχει οδηγήσει να καεί το 37% των δασών της Αττικής και να είμαστε κάθε χρόνο στο ίδιο έργο θεατές και όλα τα φορτώνει στην κλιματική αλλαγή και την «ατομική ευθύνη».
Όλα αυτά, μάλιστα, γίνονται στο όνομα της «πράσινης μετάβασης» την οποία έχουν ψηφίσει και στηρίξει όλα τα αστικά πολιτικά κόμματα, είπε. Πρόσθεσε πως δίνονται δις ώστε να προσαρμοστούν οι οικονομίες της ΕΕ σε αυτή την κατάσταση και εμείς είμαστε αντιμέτωποι με τις συνέπειες, δηλαδή, τις «εκρήξεις» από τους πράσινους φόρους στα τιμολόγια του ηλεκτρικού και τη συμβολή τους συνολικά στο κύμα των ανατιμήσεων.
Τόνισε πως απέναντι σε όλα αυτά δεν μπορούμε να στεκόμαστε με απάθεια και να ακούμε τα ίδια χιλιοειπωμένα επιχειρήματα της κυβέρνησης και την αναξιοπιστία της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας αλλά χρειάζεται να μπει στο επίκεντρο ότι όσο το κίνητρο της οικονομίας είναι τα επιχειρηματικά κέρδη τόσο ο λαός μας θα πληρώνει τις συνέπειες.
Σχολιάζοντας τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, υπογράμμισε πως και με την «εκδοχή» του Κασσελάκη και με αυτές που έχουν προέλθει από την περίοδο που ήταν κυβέρνηση έχει τις ίδιες στρατηγικές επιλογές με την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, με τις πολιτικές δηλαδή που αφορούν τα κέρδη του κεφαλαίου, την πολεμική οικονομία της ΕΕ, την πράσινη μετάβαση κ.λπ.
Στα πλαίσια ακριβώς αυτών των επιλογών υπάρχει και η αντιπαράθεση του «υπονόμου» ανάμεσα στα κόμματα του συστήματος, έξω και πέρα, δηλαδή, από την ανάγκη να οργανωθεί η αντίσταση και ο αγώνας γιατί πραγματικά δεν πάει άλλο. Η οργή και η αγανάκτηση πρέπει να αποκτήσουν πολιτικό περιεχόμενο, να γίνει οργανωμένος αγώνας για μέτρα που θα δώσουν ανάσα στο εισόδημα, θα στηρίξουν τη δημόσιο σύστημα Υγείας, την Παιδεία. Η συμβολή του ΚΚΕ είναι ακριβώς ο λαός να μην σταθεί αδρανής απέναντι στην επίθεση που γίνεται στη ζωή του, οργανώνοντας την πάλη του να στρέψει τη συζήτηση στην ριζική αλλαγή των πραγμάτων, είπε κλείνοντας την παρέμβαση του.